“ตั้งเป้า แล้วไปต่อ”
สิ่งนี้คือสิ่งที่"สนุก" ที่สุด
ก่อนหน้านี้ผมเคยเล่าว่า
ความฝันของผมอย่างนึงคือการได้ไป เหยียบสนามฟุตบอลของ Man Utd ที่ประเทศอังกฤษ
เพื่อนๆ รู้ไหมครับว่า ความสุขที่สุดของผม คือ ตอนไหน
.
.
ไม่ใช่ตอนที่ นั่งอยู่ในสนามฟุตบอล
ไม่ใช่ตอนที่ดูฟุตบอลจบแล้ว
แต่ความสุขสุดๆ คือ ตอนที่.....
“ผม Click กดยืนยัน การซื้อตั๋ว ดูฟุตบอล Man utd ผ่าน On-line!”
ซึ่งนั่นคือ ก่อนเดินทางจริงตั้ง 8 เดือน!
เรื่องเงินไม่ต้องพูดถึง ตอนกดซื้อ ยังมีไม่พอด้วยซ้ำ 555
(หมายถึง มีพอซื้อตั๋วฟุตบอล แต่ไม่พอเดินทางไปอังกฤษ)
แต่ไม่เป็นไร เหลือตั้ง 8 เดือน เดี๋ยวจัดการได้!
หลังจากนั้นก็วางแผน จองโรงแรม ซื้อตั๋ว … เก็บเงิน
ตลอด 8 เดือน มันโคตรสนุก โคตรมีความสุขเลยครับ!
เมื่อได้ไปดูสมใจ ฟุตบอลจบ ถึงแม้ความประทับใจจะมีอยู่ท่วมท้น
"แต่ความสนุก ตื่นเต้น มันหายไปหมด!"
ไม่เหมือน 8 เดือน ตั้งแต่ตอนที่กด Click ซื้อตั๋วเลย
ทำไม ทำไม ทำไม?
--------------
นั่นก็เพราะ ความสนุกของเป้าหมาย มันอยู่ที่ "การเดินทาง"
เมื่อถึงแล้ว ความสนุก ความสุข จะลดลง!
อั้ยย่ะ! ถึงบางอ้อเลย ผมนึกประโยคนี้ขึ้นมาได้ (จากหนังสือที่เคยอ่าน)
เลยรีบ ตั้งเป้าต่อไปทันที
จากที่นั่งหัวมุมดูแมนยู แข่งกับทีมกลางตาราง
รอบหน้าขอนั่งตรงกลาง แข่งกับ Manchester city หรือ Liverpool
แล้วอีก 2 ปีให้หลัง ฝันนี้ก็เป็นจริงอีก!
คราวนี้ผมรู้แล้ว … ก่อนที่ความรู้สึกจะจางลงไปอย่างเคย
ผมรีบตั้งเป้าต่อไปทันที … คราวนี้ใหญ่กว่าเดิมมาก มากที่สุดจริงๆ
(ครั้งนี้ไม่ง่ายเหมือน 2 ปี ก่อนอีกแล้ว 555)
แต่ผมกลับยิ่งสนุก และตื่นเต้นไปกับมันมากกว่าเดิมอีก!
-------------
ประเด็น คือ
ความสนุก ความสำเร็จ มันอยู่ตั้งแต่ตอนที่ "ตั้งเป้าหมาย"
แล้ว "ออกเดินทาง" ขยับเข้าใกล้เป้าหมายขึ้น ทุกวันๆ
พอจะถึง ให้รีบยกต่อ
เพราะเมื่อถึงแล้ว มันจะไม่สนุกอีก
เมื่อเข้าใจแบบนี้ ฉะนั้น
“อย่าไปกลัวว่าจะผิดหวัง เวลาทำได้ไม่ถึงเป้า”
เพราะเราจะไม่ยอมให้ถึงเป้า เด็ดขาด
ความสนุกมันอยู่ตอนที่เดินทาง ขยับเข้าใกล้เป้าหมาย
และยกเป้าหมายหนี เมื่อจะไปถึง!
เพื่อเดินทางต่อที่สนุกยิ่งกว่า
.
.
ลองดูนะครับ
“ตั้งเป้าแล้วไปต่อ”
ระหว่างทางมันสนุกจริงๆ
อรุณสวัสดิ์ครับ
Un+ Chirdpong (อั๋น เชิดพงษ์)
--------------
"Success is the progressive realization of a worthy ideal"
Earl Nightingale
Search